Jak ojciec z synem, czyli męskie sprawy

Gdy Smok był jeszcze małym niemowlakiem, czekałam kiedy nastąpi moment, że zauważę między nim a M taką specyficzną więź ojca z synem. Ich wspólne tematy, na których ja się nie znam. Ich wspólne spacery, na których mnie nie potrzebują i ich wspólne zabawy, których nie ogarniam.

Coś w tym stylu zaczęło kiełkować, gdy Smok zbliżał się do pierwszego roku. Teraz nie mogę się już napatrzeć na ich wspólne wygłupy.

M uwielbia las. Przy każdej okazji często tam zagląda. Chodzi, zbiera grzyby, odpoczywa i obserwuje ślady bytności zwierząt. Tego wszystkiego uczy teraz Smoka. Razem chodzą doglądać kijanek (oczywiście latem). Razem chodzą zbierać grzyby (wiadomo, że jesienią). Czasami nawet zabiorą mnie ze sobą, ale lubią też chodzić sami. M ciągle opowiada o dzikach w lesie, o rykowisku, o lisach i o różnicach między grzybami jadalnymi i trującymi. Smok słucha, zapamiętuje i później używa zdobytej wiedzy. Nie ma nic piękniejszego od prawie dwu i pół latka opowiadającego o cyklu rozrodczym żab.

Kiedy M był młodszy, sklejał modele. Teraz już niestety brakuje mu na to czasu (lub się zestarzał 😉 ). Niedawno oddał Smokowi do zabawy kilka swoich nieudanych modeli i teraz obydwoje rozstawiają swoją dywizję pancerną po całym mieszkaniu. Wykonują manewry. Ćwiczą zagrania taktyczne. Armia pełną parą! Dobrze, że nie mają prawdziwego czołgu, bo bym chyba musiała się wynieść do dziadków :-).

Zadaniem M jest także czytanie książek w języku czeskim. Ja też potrafię czytać w tym języku, ale niestety mój akcent zdradza, że jestem Polką (chociaż M powtarza, że po czesku mówię, jakbym z Rosji była). Gdy M czyta, Smok słucha z uwagą. Dopytuje o różne szczegóły. A ja w tym czasie mogę w spokoju zrobić kolację.

Prace w ogródku także wykonują najczęściej razem. M szybciej wraca z pracy niż ja i dlatego jeszcze latem zabierał Smoka do ogrodu. Doglądali warzyw. Podlewali. Usuwali chwasty. Sadzili i zbierali plony. Smok zawsze czynnie uczestniczył w tych zajęciach i tylko czasem wpadał na pomysł, aby nasypać sobie ziemię na głowę.

Do męskich zadań należy także robienie bunkrów. Dobry bunkier jest przykryty kocami i przez to jest niewidzialny. Dobry bunkier sprawia, że nikt nie wie, gdzie podziała się osoba ukryta w bunkrze (czyli Smok). Dobry bunkier jest wyłożony poduszkami i ma przynajmniej dwa wejścia (na wypadek konieczności wycofania się na lepszą pozycję). To zadanie zostawiam doświadczonym mężczyzną. Przecież kobieta nie zna się na bunkrach ;-).

Tedi

Jeśli spodobał Ci się ten tekst, zostaw po sobie komentarz, polub lub udostępnij 🙂